Ο Άγιος Γεώργιος βρίσκεται σε απόσταση 1,5 χιλιομέτρων νότια της Ιστιαίας. Ανήκει στο δημοτικό διαμέρισμα Ιστιαίας. Το χωριό είναι χτισμένο σε πεδινό έδαφος, με εξαίρεση ένα μικρό τμήμα του, που βρίσκεται στις πλαγιές ενός λόφου, με σπουδαία θέα προς την πόλη της Ιστιαίας. Τα τελευταία χρόνια πολλά σπίτια έχουν κτιστεί σ’ αυτούς τους λόφους, εξαιτίας της έλλειψης χώρου για την ανέγερση κατοικιών στο εσωτερικό του χωριού. Το υψόμετρο ανέρχεται σε 60 μέτρα.

Επίσης, υπάρχουν πολλά, μικρά εκκλησάκια τα οποία λειτουργούν μόνο την ημέρα της «εορτής» τους. Κάποια από αυτά είναι ο Άγιος Νεκτάριος, ο Άγιος Νικόλαος, ο Άγιος Ευστάθιος, ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός, ο Άγιος Δημήτριος και ο Άγιος Ηλίας. Θα πρέπει να σημειώσουμε πως εξωτερικά της εκκλησίας του Αγίου Νικολάου βρίσκονται δύο βυζαντινά θωράκια εξαίρετου γλυπτού διακόσμου  τα οποία ανήκουν σε προϋπάρχοντα βυζαντινό ναό.

Ο Άγιος Γεώργιος το 1991 είχε 356  κατοίκους, ενώ το 2001 είχε 392 κατοίκους .

Το χωριό ονομάστηκε έτσι από το μικρό ναό του Αγίου Γεωργίου, που πήρε το όνομά του από την Ιερά Μονή του Αγίου Γεωργίου Ηλίων.

Λέγεται, πως, επειδή ο δρόμος προς το μοναστήρι του Αγίου Γεωργίου, στα Ήλια ήταν δύσβατος και πολλές φορές οι δύσκολες καιρικές συνθήκες, δεν επέτρεπαν στους πιστούς να επισκεφτούν τη Μονή, το μοναστήρι αποφάσισε να κτίσει ένα ναό σε αυτή την περιοχή για να έχουν εύκολη πρόσβαση οι πιστοί. Αποτελούσε τρόπον τινά το τμήμα δημοσίων σχέσεων της Μονής των Ηλίων. Έτσι στο χωριό του Αγίου Γεωργίου στεγάζονταν το ηγουμενείο, οι ξενώνες του μοναστηριού και οι βοηθητικοί τους χώροι. Είναι ευνόητη λοιπόν η συχνότατη επικοινωνία και σχέση του χωριού με τους μοναχούς και ηγουμένους της Μονής. Στο ηγουμενείο λειτούργησε και το πρώτο σχολείο του χωριού. Σε κάποιο σημείο του οικήματος υπάρχει μία επιγραφή που αναφέρει <Ωκοδομήθη Γερασίμου Παναγιωτοπούλου 1898>.
Δίπλα στην σημερινή εκκλησία του χωριού υπήρχε η παλιά, της οποίας τα καντήλια άναβε κάθε 15-20 μέρες ο εκάστοτε ηγούμενος της Μονής που επισκεπτόταν γι’ αυτόν τον λόγο το χωριό. Πολύς κόσμος επισκεπτόταν την περιοχή, η οποία έγινε γνωστή, για το πλούσιο και εύφορο έδαφος της.

Ύστερα από λίγα χρόνια, γύρω στο 1900 απαλλοτριώθηκε για την αποκατάσταση των κατοίκων που είχαν έρθει να εγκατασταθούν, αφού μέχρι τότε η περιοχή  αυτή ήταν αγροτικό μετόχι της παραπάνω μονής.

Ύστερα από λίγο καιρό στον οικισμό, εγκαταστάθηκαν πρόσφυγες από την Ασία. Το κράτος τους παραχώρησε χωράφια για να κτίσουν τα σπίτια τους ή για να τα καλλιεργούν, κάποια από τα οποία ήταν των κατοίκων του χωριού. Τότε, πολλοί αρνήθηκαν να παραχωρήσουν το κομμάτι της γης τους για την εγκατάσταση των προσφύγων.

Οι κάτοικοι του Αγίου Γεωργίου κατά τη διάρκεια της Γερμανοϊταλικής κατοχής έγραψαν ιστορία σε ότι αφορά τη συμμετοχή τους στην Εθνική Αντίσταση.