Έως το 1940 ονομαζόταν Ποτόκι. Η λέξη φανερώνει ότι ο τόπος ήταν γεμάτος έλη. Με την επιχωμάτωση του ποταμού και με την αποστράγγιση των στάσιμων νερών έγινε γόνιμη γη.

Σύμφωνα με την παράδοση, το όνομα του οικισμού οφείλεται στο σύνθημα που χρησιμοποίησαν οι Έλληνες στη ναυμαχία του Αρτεμισίου, που παρακαλούσαν να μείνει ο στόλος των Ελλήνων(ας-μείνει).

Ο παλιός οικισμός που σήμερα είναι ερειπωμένος ήταν στο βάθος της κοιλάδας που οδηγεί προς τον οικισμό Γερακιού. Κατοικούσαν εκεί για να αποφύγουν τις πειρατικές επιδρομές.

Δυτικά του οικισμού βρίσκεται ο λόφος του Ασμηνίου, πρώην Διβούνι. Ο λόφος έχει ανακηρυχθεί σε αρχαιολογικό χώρο. Υπάρχουν ενδείξεις ότι ο τόπος είχε συνεχή ζωή από τη νεοελληνική περίοδο μέχρι και την ενετική εποχή. Αρχικά ο λόφος φαίνεται ότι ήταν κοντά στη θάλασσα, αλλά με τις συνεχείς προσχώσεις του Κάλαντα ποταμού, δημιουργήθηκε η γόνιμη πεδιάδα, που τον απομάκρυνε  από την παραλία.