Οι Γούβες είναι ένα ιστορικό χωριό της Β. Ευβοίας. Βρίσκεται πάνω στο δρόμο Ιστιαίας – Χαλκίδας σε απόσταση 15 χιλιομέτρων από την Ιστιαία και ανήκει στο Δήμο Αρτεμισίου.
Παραδοσιακό χωριό χτισμένο μέσα σε ένα φυσικό βαθούλωμα που σχηματίζεται από τους γύρω πευκόφυτους και ελαιόφυτους λόφους. Αυτή η φυσική θέση του χωριού έγινε η αιτία να πάρει το όνομα Γούβες.

Το υψόμετρο του είναι 60 μέτρα, κατοικείται από 500 περίπου κατοίκους και απέχει από τη θάλασσα γύρω στα 2 χιλιόμετρα.

Κατά τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας όλη η περιοχή ήταν ιδιοκτησία του Τούρκου μπέη Μωχάμετ Ιμπραήμ και της αδελφής του Χαϊμε Ναϊλε. Το 1831 οι Τούρκοι πούλησαν όλη την ακίνητη περιουσία τους στους Έλληνες Βαπτιστή Δρόσο και Αλέξανδρο Δεσύλα. Το 1882 όλη η γη  του χωριού πέρασε στα χέρια των κατοίκων της.
Στην κορυφή του χωριού δεσπόζει ο Πύργος, όπου έζησε ο ποιητής Γεώργιος Δροσίνης, ο οποίος έχει αναπαλαιωθεί και σήμερα λειτουργεί ως Μουσείο. Ο Πύργος χτίστηκε λίγο μετά το 1800 από τον Ιμπραήμ Αγά. Αρχιτέκτονας ήταν ένας σκλάβος που το όνομα του ήταν Αχμέτ, που στη συνέχεια σαν αντάλλαγμα των υπηρεσιών του, κέρδισε την ελευθερία του. Οι χτίστες και οι βοηθοί τους αγγαρεύτηκαν από τα γύρω χωριά και σαν αμοιβή έπαιρναν λίγα λάχανα από τον Πύργο του Αγά. Ο Ιμπραήμ Αγάς πήρε προίκα από τη μία και μόνη γυναίκα του Εμινέ τρία χωριά , τις Γούβες, το Αγριοβότανο και την Καστανιώτισσα. Προτιμούσε όμως σαν κατοικία του τον Πύργο στις Γούβες. Ο Αγάς είχε δύο κόρες, την Αϊλέ και την Ιμετή, καθώς και ένα γιο τον Μαχμούτ.
Ο Ιμπραήμ Αγάς ήταν μέθυσος και πολύ σκληρός. Η πλευρά αυτή του χαρακτήρα του ήταν η αιτία των φημών για το στοίχειωμα του Πύργου ( έτσι κι αλλιώς όλοι οι σοβαροί παλιοί πύργοι πρέπει να έχουν τη δική τους μεταφυσική ιστορία). Ο Αγάς λοιπόν, κάποτε βασάνισε και στο τέλος κατάσφαξε με το μαχαίρι του έναν ανυπάκουο Άραβα υπηρέτη, στο ισόγειο του δυτικού πυργίσκου. Τα ίχνη του αίματος του άτυχου Άραβα έμειναν ανεξίτηλα στους τοίχους του Πύργου παρά τις προσπάθειες για τον καθαρισμό τους.

Πριν το Β΄ παγκόσμιο πόλεμο επί Μεταξά κατασκευάστηκαν τα γνωστά οχυρά των Γουβών σε μια στρατηγικής σημασίας τοποθεσία στην θαλάσσια περιοχή, τα οποία χρησιμοποιήθηκαν κατά τη διάρκεια του πολέμου, σαν οχυρωματικές κατασκευές.. Τα οχυρά χρησιμοποιήθηκαν από τους Γερμανούς κατακτητές κατά τη διάρκεια της κατοχής( 1941 – 1944 ). Σήμερα σώζονται ερείπια των οχυρών αυτών.

Οι Γούβες σήμερα διαθέτουν εκτός των άλλων και καλές ταβέρνες – ψησταριές που λειτουργούν όλο το χρόνο. Ιδιαίτερα όμως το καλοκαίρι, οι τουρίστες των γύρω περιοχών ( Πευκί – Καστρί- Ελληνικά ) προτιμούν τις Γούβες για τις πολύ δροσερές βραδιές.