Περισσότερα από τετρακόσια πενήντα χρόνια στέκει ορθό το Μοναστήρι του Όσιου Δαυίδ του <<γέροντος>> κάτω από τη σκεπή του Τελέθριου όρους ανάμεσα σε πυκνό δάσος πεύκων και ελάτων.

Κτίσθηκε γύρω στο 1540 από το νέο σε ηλικία ασκητή Όσιο Δαυίδ με εισφορές πλουσίων μοναχών της συνοδείας του και από εράνους που έκανε ανάμεσα στους Χριστιανούς της Ελλάδος. Το μοναστήρι αρχικά έφερε την ονομασία της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος επειδή θεμελιώθηκε από τον Όσιο Δαυίδ σε ερείπια παλαιού Ναού. Μετά δε την οσιακή κοίμηση του κτήτορος του Οσίου Δαυίδ, το μοναστήρι φέρει και τιμάται στο όνομα του.

Το 1638 μετά την πάροδο δηλαδή εκατό περίπου χρόνων από την ίδρυση του, κατόπιν εισηγήσεως όλων των πατέρων του, το μοναστήρι κηρύχθηκε πατριαρχικό Σταυροπηγιακό.

Καταστράφηκε από σεισμό και ξαναχτίστηκε το 1877 από τον τότε Ηγούμενο Ανθήμιο Αγγελή που καταγόταν από το χωριό Γαλατσάδες της Ιστιαίας. Η μεγάλη περιουσία της μονής απαλλοτριώθηκε το 1933. Στο μοναστήρι απέμειναν ένα  ελαιοπερίβολο στη θέση Αμπούρια, περιοχής Ροβιών κοντά στο αγρόκτημα Μπαλάνου και διάφορα άλλα μικρά αγροτεμάχια σε διάφορες άλλες περιοχές.