• Δασικός Πλούτος

Για να διαπιστώσει κάποιος τη σπάνια δασική ομορφιά της Β.Εύβοιας πρέπει οπωσδήποτε να επισκεφθεί: το Μακρολίβαδο που βρίσκεται μετά την Κοκκινομηλιά, πριν τον Όσιο Δαυίδ, τους καταρράκτες του Δρυμώνα, το γνωστό βουνό της Β.Εύβοιας Τελέθριο ανάμεσα στις Γαλατσάδες και την Καστανιώτισσα, τα Πατερά στο δάσος της Κερασιάς. Επίσης  μπορεί να επισκεφθεί την Μονοκαρυά (Μέγα κάμπος-Αχμέταγα-Πλακωτά), τον Άγιο Γεώργιο, την Παναγία Ντινιούς καθώς και τον Άγιο Νικόλαο που βρίσκεται κοντά στα Κανατάδικα.

Δάσος Ελληνικών

Δάσος Μονοκαρυάς

Πάνω από την πόλη της Ιστιαίας, υψώνεται το όρος Τελέθριο. Είναι ένα βουνό, ύψους 845 μέτρων με υψηλότερες κορυφές το Βαλάντι και το Ξεροβούνι.  Φιλοξενεί τέσσερα γραφικά χωριά: τη Σύμια, τις Καματριάδες, τις Γαλατσάδες και τη Καστανιώτισσα.

Στους πρόποδες του φαίνεται η χαλέπιος Πεύκη, ενώ ψηλότερα ευδοκιμεί η δρυς. Το δρυόδασος του Τελέθριου θεωρείται από τα καλύτερα σ’ όλη την Ελλάδα. Στην  κορυφή του βουνού υπάρχει ένα μικρό ξωκκλήσι, ο Προφήτης Ηλίας, κι ένα πυροφυλάκιο, σωτήριο παρατηρητήριο για την αποφυγή και την πρόληψη των πυρκαγιών κατά τους θερινούς μήνες.

Το Τελέθριο φιλοξενεί πολλά είδη ζωών. Υπάρχουν ζαρκάδια και αγριογούρουνα και παλαιότερα ήταν καταφύγιο θηραμάτων. Σήμερα που το κυνήγι επιτρέπεται, αποτελεί μια όαση για τους κυνηγούς. Όαση όμως θεωρείται και για τους λάτρεις της φύσης που βλέπουν με ευχαρίστηση τις αλλαγές των εποχών του χρόνου να αποτυπώνονται πάνω στα πλούσια φυλλώματα των δέντρων: πορτοκαλί και κόκκινο για το φθινόπωρο καταπράσινο την άνοιξη, κίτρινο το καλοκαίρι. Οι περιπατητές επίσης μπορούν να απολαμβάνουν ευχάριστες αν και όχι πάντα ευκολοδιάβατες διαδρομές ανάμεσα στα ψηλά δέντρα και στην ησυχία της φυσικής αυτής καλλονής.

 Κατά τόπους, μπορεί να συναντήσει κανείς τα καμίνια των καυσόξυλων και πολλούς υλοτόμους ή κτηνοτρόφους , αφού στο βουνό εκτρέφονται και αιγοπρόβατα. Ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του Τελεθρίου είναι οι δύο μεγάλες «σβάλες» που έχει, δηλαδή δύο ειδυλλιακές λίμνες στις κορυφές του.

Γαλατσάδες

Στο βουνό Δρυμώνα, κοντά στο μοναστήρι του Οσίου Δαυίδ , υπάρχει μια τοποθεσία ασύγκριτης ομορφιάς με ένα καταρράκτη να πέφτει από ύψος 5-6 μέτρων περίπου  και να «σκάει» σχηματίζοντας μια μικρή λιμνούλα στα πόδια του , πριν διασχίσει την πλαγία με την μορφή ενός μεγάλου ρυακιού.

Η τοποθεσία αυτή ανήκει στη δασική υπηρεσία της Λίμνης που έχει φροντίσει με μια σειρά από έργα να κάνει ευκολότερη την πρόσβαση αλλά και την παραμονή σ’ αυτόν τον ειδυλλιακό τόπο.

Με κορμούς δέντρων  έχει σχηματίσει κάγκελα και σκαλοπάτια που οδηγούν στο κάτω μέρος  του καταρράκτη. Έχει όμως δημιουργήσει και παγκάκια φτιαγμένα από κορμούς , ώστε η εικόνα τους να είναι πλήρως εναρμονισμένη με το περιβάλλον και να μην «ξενίζει» το μάτι του επισκέπτη .

Σ’ όλη τη διαδρομή υπάρχουν θεόρατα πλατάνια , καταπράσινα έλατα ,θάμνοι και αγριολούλουδα .  

Η ατμόσφαιρα είναι πεντακάθαρη κι ο αέρας μυρίζει θυμάρι και κέδρο. Όσο πλησιάζει κανείς , ακούει τον χαρακτηριστικό ήχο του νερού που πέφτει από ψηλά. Αυτός ο ήχος σε συνδυασμό με το τιτίβισμα των πουλιών που λες και έχουν στήσει χορωδία κάτω από τα πυκνά φυλλώματα των δέντρων , προσφέρει γαλήνη στον επισκέπτη , και μια ανάπαυλα από τους εκνευριστικούς ήχους της πόλης.

Πολλοί είναι αυτοί που πηγαίνουν στον καταρράκτη και οργανώνουν οικογενειακά ολοήμερα πικνίκ.

Θεωρείται μια από τις ωραιότερες τοποθεσίες της Β. Εύβοιας κι αξίζει τον κόπο να την επισκεφθείς.

• Χλωρίδα

Πεζοπορώντας μέσα σε αυτά τα δάση θα διαπιστώσει τον πλούτο της χλωρίδας και της πανίδας του τόπου θα συναντήσει: μουριά, πλάτανο, λεύκα, ιτιά, πεύκο, κυπαρίσσι, φτελιά, έλατο, βελανιδιά, κουκουναριά, καρυδιά, καστανιά, αμυγδαλιά, οξιά, ευκάλυπτος, σκαμνιά, αβγαριά, αγριελιά, κέδρο, φλαμουριά, κυδωνιά, ακακία, και τσαπουρνιά.

• Πανίδα : Ζώα - Πτηνά - Έντομα

Πετούν από κλαδί σε κλαδί και φτιάχνουν τις  φωλιές τους μοναδικά είδη πουλιών όπως: σπουργίτια, κουκουβάγιες, μπούφοι, κότσυφες, πετροκότσυφες, αετοί, γεράκια, πέρδικες, καρδερίνες, φλώροι, δεκαοχτούρες, δρυκολάπτες, κοράκια, καρακάξες, αγριοπερίστερα, φασιανοί, γκιόνηδες, ορτύκια, χρυσαετοί, παπαδίτσες και καρβουνιάρηδες.

Μπεκάτσα Βασίλισσα του δάσους (Βελουδομάτα)

Παπαδίτσα

Ο αέρας των δασών και του κάμπου είναι γεμάτος από κάθε είδους  έντομα: τζίτζικες, τριζόνια, πεταλούδες, κουνούπια, σφήκες, σκαθάρια, σκορπιοί, αράχνες, μυρμήγκια, μέλισσες, ακρίδες, νταβάνια, πασχαλίτσες, χρυσόμυγες, κατσαρίδες, πυγολαμπίδες, σκνίπες, μεταξοσκώληκες, γρύλους, μύγες, ψύλλους, τσιμπούρια, κοριούς, σκόρους, ψαλίδες, αγριομελισσακια και κολοκυθοκόφτες.

Και πολλά άλλα που έρπουν στο χώμα όπως: οχιές, δεντρογαλιές, σαμιαμίδια, τυφλίτες, σαιτούρες, σαΐτες, σαύρες, χελώνες, αστρίτες, δεντρίτες, σαπίτες, σπιτόφιδα, κάμπιες, μολυντήρια, σαλιγκάρια, κατσουλοχιές και γυμνοσάλιαγκες.

Και στα έλη: νερόφιδα, σαλαμάνδρες, βδέλλες, μπράσκες και βάτραχοι.     

Βάτραχος ο οξύριννος

• Αγροί - Κάμπος

Κεχριές